Documento # 6: "O día que case morremos por fidelidade a RM"

Mr. Wolf en "La Pecera" © 2010

Se hai un pilar importante dentro de A Madriña Asociados Ltd. é o mundo dos "Tributos" Musicais ( Non homenaxes). Nestes 20 anos tanto "enlatados" como "Alive" o gran número de items e eventos é xa a todas luces memorable. Dende "Vd ríe todas lloran" ata "Triqui Superstar", dende "Gurú Rodrigues" ata "Nicovers", dende "EBy+" ata "IO-fifty.es", "Parvo´s", "Peich", "Rochester", ou "Marianela"... (por nombrar algúns ) todos eles, dardos certeros ao lado máis sensible da nosa estructura molecular. 
Por outra banda e no directo, dende "Born 31 th Xullo", "Johnny B. Stoned", "Dancin with RM", "Rock & Rollin Home", "Its Hard to say..." ou "Peaxes", foron en su día grandes fitos dirixidos ao máis selecto das nosas bases. Nós non o esquecemos e por iso agradecemos a todos/as que confiaron entón e que confían aínda hoxe. Un milagre, sexa xoves ou non. Por elo,  obrigado de verdade ... Oiga !!! pero de verdade !!!

Ao gran...

Hoxe tócalle o tempo de reflexión a noso benquerido Mr. Wolf. Un escritor coa ialma de rockeiro e que sempre ten na súa obra unha chiscadela amable para a nosa señora e os seus profetas sónicos. A Madriña bendiga aos homes que distinguen a luz das tebras porque deles será o noso reino ( ou iso dise...)

Eiquí está o Documento # 5: "O día que case morremos por fidelidade a RM" by Mr. Wolf

Con ocasión do concerto dedicado ao meu libro Peaxes, os metódicos músicos de RM convidáronme amablemente a asistir a un dos seus ensaios, coa promesa de que me darían a alternativa artística e me permitirían cantar unha bonita e melódica canción.

Malia os avisos da chegada dunha cicloxénese (formerly known as ciclón) como nunca viramos unha, decidimos atravesar a ponte de Rande dende PO, para achegármonos ao local do ensaio en Vigo. Realicei esta viaxe molto pericolosa na compaña do valente –e inconsciente– Paco Ameneiros, guitarrista do grupo de Tex-Mex “Los mescales de San Antonio” e que tamén participou no concerto de Peaxesinterpretando “El bar Tijuana” (canción dun dos seus primeiros grupos “Los Cocorocos”).

A ausencia de vehículos na autoestrada xa indicaba que o ciclón ía en serio, pero os bandazos que demos cruzando a ponte acabaron de nos convencer que, sen dúbida, a morte nos esperaba máis aló do estreito.

Foi nese intre cando prememos o playdo radio-cd do noso Peugeot, e os acordes dunha canción de RM –o shock post-traumático evitou que puidese evocala posteriormente–, fixeron que me aferrase ao volante e respondese aos refachos de vento coa mesma violencia con que os membros de RM manipulaban os seus instrumentos, vocalista incluído.

O que máis nos marcou daquela experiencia foi que non vimos a luz despois do túnel da Madroa, entre outra cousas porque tomamos a saída anterior. Non obstante, sempre lembraremos a calorosa acollida dos membros de RM, que se decataron de que puxeramos as nosas vidas en risco para reunirnos no seu santuario e asistir a unha liturxia única no mundo.

Sempre lles estaremos agradecidos, eu especialmente, por todo o que argallaron naquela primavera e polo concerto de Peaxes, que me abriu as portas de tantas eurofans.

Sempre voso.

Mr. Wolf 

Abraiante lembranza. Peaxes, a "Re-presentación" e os seus ensaios ( liturxias únicas !!!). Certo. A recurrinte cicloxénese sempre que A Madriña volta á cidade. Non foi a primeira ni será a última. Seino. RM / RemolcaMadriña en libros, en xogos de mesa, en cancións, en poemas, en recordos, en festas, en badges, ... e din que non son un grupo musical ?. Pois como "o non-grupo" e "disculpa" para dar renda solta ás bases, non funciona mal do todo. "Non sería mala idea escoitalos por última vez" A Madriña  dixit

A Madriña Bless you all specially ao Howlin´ "Mr. Wolf"