Recentes e sesudos estudos sobre a rede, suxiren que nunha gran parte da biosfera dos blogs (Blogosfera), se transmiten informacións falsas ou inexactas. Ese non é o caso de A Madriña e nada mais lonxe da nosa intención. Polo tanto, empezaremos aclararando o título ( por si acaso). 1º. Albert Pla non morreu . Pero semella ser un pouco desmemoriado ( a militancia ao seu persoaxe é o que ten) e de ahí o título, adicado a súa memoria ( xogo de palabras). De que vai o asunto ? Non é creíble, por no decir imposible, e ademáis ten toda a pinta de ser falso, cando Pla di : "Non escoitei nunca Viatge a Itaca" . Ao parecer un dos seus novos temas "Buscando" fai un plantexamento teórico oposto á reinterpretación do tema xa clásico de Lluis Llach. O dito, a militancia é moi fodida.
..
.
...
Sirva pois este post adicado de saída á selectiva memoria de Pla, e ao mesmo tempo que se adica aos países con artistas de plantexamentos opostos sexan correctos, equivocados ou contradictorios, todos seguramente certos ou errados e o mellor, ao mesmo tempo. Non cabe dúbida que isto é o que lles fai grandes, e cando así sexa, igual estaremos aquí igual que alá (non hai peor cego que quen non quere ver). Steiner (premeiqui) non o dixo porque non o sabe, pero o que nos falta non é a "letra", o que nos falta e a "música". Non estaría de máis ter unha canción compartida, inter-xeracional, que diga que somos algo más que os rumorosos. Claro que alguen terá primeiro que facela e logo nos facela nosa. E iso leva tempo. Pero non hai presa, porque sabemos que algun día tamén a teremos, e ese día nos emocionaremos a coro. Pero iso, aínda que alguen lle moleste, hoxe non é así, e polo visto en Cataluña sí. Sorry Dears & Bon Viatge a la vosa Itaca particolare.
Sirva pois este post adicado de saída á selectiva memoria de Pla, e ao mesmo tempo que se adica aos países con artistas de plantexamentos opostos sexan correctos, equivocados ou contradictorios, todos seguramente certos ou errados e o mellor, ao mesmo tempo. Non cabe dúbida que isto é o que lles fai grandes, e cando así sexa, igual estaremos aquí igual que alá (non hai peor cego que quen non quere ver). Steiner (premeiqui) non o dixo porque non o sabe, pero o que nos falta non é a "letra", o que nos falta e a "música". Non estaría de máis ter unha canción compartida, inter-xeracional, que diga que somos algo más que os rumorosos. Claro que alguen terá primeiro que facela e logo nos facela nosa. E iso leva tempo. Pero non hai presa, porque sabemos que algun día tamén a teremos, e ese día nos emocionaremos a coro. Pero iso, aínda que alguen lle moleste, hoxe non é así, e polo visto en Cataluña sí. Sorry Dears & Bon Viatge a la vosa Itaca particolare.
...
A Madriña bless the Itaca wild travel of life
By 
Como se puede ver en la instantánea que hemos recibido 
