lunes, 2 de noviembre de 2020

Apostillas ao "Do-Constructing"

La exposición "Arte por catálogo" de Lito Portela fue inaugurada y clausurada la semana pasada. La Acción efímera fue diseñada así y resultó un éxito total. Sin lugar a dudas, este es el tipo de Acción y "gentuza" que en la Sede de A Madriña siempre tendrán un hueco preferente. Smile & Créetelo.

Como colaborador de lujo, Manuel M. Romón escribió el único texto que junto al título contextualizaba la exposición. Si a ello le sumamos su selección musical -"Piano & String Quartet" de Morton Feldman interpretado por Aki Takahashi con el Kronos Quartet - podemos decir sin lugar a dudas que hemos vivido otro 10/10 en Churruca, nº 12, Entresuelo, Vigo, PO. Créetelo (otra vez).

Anyway, anyhow...

Hace ya 4 años, cuando algunos/as despistados/as nos preguntaban para que quería A Madriña "La Sede", nuestra respuesta era siempre la misma..."Para hacer historia de Vigo, PO". Asi estábamos hace 4 años, así llevamos desde hace otros 25 y asi seguiremos aunque sea con el viento en contra. Obrigado a todos/as los que lo hacen posible.

Arte por catálogo. Manuel M. Romón.

"Houbo un tempo no que o único que restaba das exposicións -de tódalas exposicións-, as súas sobras, por dicilo así, eran os catálogos; o único, literalmente, porque as exposicións –agás aquelas que se exhiben como unha excrecencia do poder- son, por definición, temporais, efémeras. Eses catálogos teñen, á maneira dun prezado souvenir, a virtude de convocar, mediante unha ollada, ás veces atenta, outras despreocupada, mesmo displicente, emocións soterradas e vivencias esquecidas ou arrombadas no faiado dos recordos. Dalgún xeito, eses catálogos ateigados de estampas, que suplantan virtualmente, con máis ou menos fortuna, as “obras de arte”, acaban por se converter, por arte da maxia da mirada, no substituto real das obras expostas, e, talvez, dun xeito inconfesable, na “obra de arte” mesma. E todo a causa da memoria, dunha memoria sempre, en parte, delusoria. Desa memoria é da que se fai cargo Lito, con ela mantén un diálogo intricado, labiríntico, e a través dela constrúe, botando man da única obra –unha obra delegada, sen dúbida- que nos queda á man -o catálogo-, unha obra propia. Facendo seus os catálogos alleos, apropiándose do que foron as imaxes virtuais das obras doutros creadores, entremeténdose nelas, sobrepoñendo a súa arte, Lito crea unha obra sen pegadas á vista das pegadas mesmas. E todo a causa da distancia, dunha distancia, que adquire nas mans de Lito a categoría de presenza, de materia transaccional, que nos obriga a nós, os espectadores, a confronta-lo que é co que se resiste a deixar de ser; unha presenza que nos acolle para que, ironicamente, poidamos perdernos nela."

Nota. Se recomienda escuchar la BSO mientras se lee el texto (o no) 

 

A Madriña Bless You All (Hoxe Specially a L. Portela Plus M.M. Romón)

5 comentarios:

jose Trigo dijo...

Parabens Madriña boys

Eugene dijo...

Parbéns a Lito Portela, Manolo Ramón e a Madriña que fai posible que podamos participar destas maravillas.

A Madriña Informa dijo...

Cuidado Eugene con tus muestras de entusiasmo !! Luego no te quejes si te cae algún "nombramiento". Smile.
Obrigado a todos/aS !!!

TH (Les E) dijo...

Gracie Mile aos do Con e obrigado polo apoio das "famiglias" da Madriña !!!

Metal Family dijo...

Houbo quen non recoñecía A Sede cando visitamos a exposición de Lito Portela;pode que sexa porque o espazo muta e transfórmase con cada acción ou evento...todo moi Madrinha!!!

PD : Os do Con prepararon unha posta en escea sobria e con moi bo gusto,un luxo.