Como es bien sabido, al norte del rio Pecos (antes Minho) no se mueve ni una hoja sin que A Madriña dé su beneplácito. Este verano ha sido tal el nivel y cantidad de eventos en el B.M. que nos ha dejado exhaustos de emociones pero eso sí, con las pilas recargadas para una buena y productiva temporada otoño-invierno.
Anyway, anyhow...
Si estuviste en todas, alguna o ninguna de las acciones tu sabrás "y a mi plin" pero el caso es que o noso Comando Ex-Lura se ha fijado cual buho y así en detalle nos lo cuenta. Que hable pues nuestro agente verde cuya verdigracia literaria crece a pasos agigantados. "Y eso que estamos en modo decrecimiento, menos mal" Turi-él dixit. Smile.
Comenta o "Comando Ex-Lura": Baixo miño de alto nivel
Á Madriña, da que nos consta a súa aparición, hai anos, no centro-norte do país (Corrubedo), gústalle o sur; nótase que aí se sinte cómoda, en casa.
Así, os seus froitos, sempre intensos e sentidos, agroman xusto ao carón da raia minhota, no que para nós é o Baixo Miño (o Alto Minho para os nosos irmaos), o máis “sur” que temos no país, ... aínda que para sures, o do noso benquerido ex-presidente, agora emigrante magrebí.
As probas son contundentes. Nos últimos meses: Cpk (Tomiño), African Party (A Guarda), Sinsalito (Martin-O Rosal) e Cine Tabagón (Tabagón-O Rosal) ... todas citas imprescindibles que melloran, anualmente, as edicións precedentes.
E, como chegamos “un pouco tarde” a falar delas, xa rematado o verán, centramos a atención agora só nas dúas últimas citas, sen por eso desmerecer en nada as anteriores, de pedales, cantigas e empanadas ;-)
O Sinsalito (na súa cuarta -4ª- edición, que moitos pensamos que xa nunca máis se celebraría, predicción que, pandemia mediante, cáseque se cumpre) volveu sorprender a propios e ex-traños, coa súa arriscada proposta de anarcoprograma, fórmula tán avanzada que non foi entendida pola totalidade dos asistentes, eiva que se tentará solucionar en vindeiras edicións, mediante instrucións máis detalladas e vistosos powerpoints ... ;-). Esta edición, adicada ao noso máis ilustre e querido emigrante africano (con agasallo e dedicatoria), transcorreu, ben avanzado agosto, entre deliciosos desafinos con coraçao e novas aportacións artísticas, bo humor, esquisitas viandas, gorxas ben regadas ... e diversos copos rotos. Xa entrada a noitiña, unha edición sorpresa do cinematográfico ciclo “Demasiados frentes abertos” presentounos -con M.Romón de mestre de ceremonias- a “Bim” (A.Lamorisse, 1951), film sobre o encantador burro magrebí que nos acompañou no fin de festa da noite rosaleira.
Xa en setembro, profundizamos na teima cinematográfica, coa proxección-coloquio de dúas curtametraxes do director local Gon Caride (“Morte e o meu avó” e “Octubre”), co luxo dunha presentación previa polo autor e un coloquial coloquio, posterior ás proxeccións ... un privilexio. O sector Tabagón-Arroiomuíños mantén alto o listón da cita, xa consolidada, de “Outros cines” á beira do río. As viandas (destacaron Tamara e Nenuca, con mencións á innovación e á tradición, respectivamente, e as famosas samosas lusas) e os caldos varios, acompañaron na súa xusta medida a eses momentos únicos.
O outono avisa que chega, e queremos tamén saber disfrutalo.
Saúde"
Se puede decir más alto pero no más claro. Obrigado pues a nuestro dear "C" Ex-L por tan sabrosa y apetitosa crónica.
A Madriña Bless You All (Hoxe specially ao noso Comando "Ex-Lura")
"Tomiño, A Guarda e Rosal agardando polos dois de Portugal" Someone dixit / Smile
2 comentarios:
Unha festa sen fin; ainda que quizáis moito, demasiado, rural; al menos para os madriñentos urbanitas, que perden o equilibrio no terreo irregular.
Saúde.
Qué haríamos sin cronistas irredentos? O nada queda si no se cuenta.
Publicar un comentario