Mostrando entradas con la etiqueta Listen what Ted Said. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Listen what Ted Said. Mostrar todas las entradas

sábado, 4 de marzo de 2023

La Trilogía Imposible

Semana de infarto en la Sede de A Madriña en Vigo, PO. El fuzzy montaje de la presentación de "God Spells" (Palabra de Suso) era sencillo y complejo al mismo tiempo pero aun asi vitrinas, objetos, imágenes, textos, QRS, sonidos y cableados varios que funcionan (o no), pintores, electricistas y tramoyistas tuvieron con el alma en vilo a la Trilogía Imposible... Mira, mejor !

Anyway, anyhow ...

El staff de sala Madriñento casi estuvo de manos cruzadas -buena señal- y como quien no quiere la cosa, llegó el día "D" (Viernes 3 Marzo) y la hora "H" (20:30). La convocatoria al e_vento se transformó en humanoides ávidos de información veraz y emoción a raudales. Nuestra clá selecta. Aunque algunos no sabían para qué, todos/as sabían de antemano que estaban en el sitio perfecto, no había duda. Gente llegada de todos los lugares del planeta, desde Casablanca a Beade, de Teis hasta Travesas, de Coia a la Falperra e incluso dicen (dicen !) que hubo gente de O Con! Amazing. Otro éxito con precedentes.

Las famiglias coordinaron el piscolabis posterior y perfecto para cerrar el acto y abrir una nueva vida al "God Spells" (Palabra de Suso) que continuará abierto en la Sede (visitas bajo petición), se presentará en un local amigo (proximamente) y si los de Play-Doc/Tui caen de un p. vez de la burra se verá en pantalla grande en un tiempo no muy lejano. Créetelo.

By the way...

Dejamos la palabra a un accionista de base, que cual hijo pródigo y embargado por la emoción (de su vuelta a casa sin duda) nos envía el siguiente texto, curioso en forma y formato (llegó en alfombra voladora) y sugerente tanto en fondo como en interlineado y acentuado. Obrigado Monsieur Les Edouard.

“A Triloxía Imposible” by Les E

Fai xa anos que A Madriña segue a pista ao Cortegoso e trouppe, de sempre os artistas inclasificables son o noso. A cousa ten a súa gracia porque despóis de anos, non sei ben se Cortegoso é un diamante en bruto ou un bruto cun diamante (no cú, din). Din tamén que Deus -ou quen sexa- os fai e eles xúntanse. E por completar a triloxía de tópicos diremos que nai non hai máis que unha e os negros levan o ritmo no corpo. Smile.

E dito isto, aínda que sempre confiamos cegamente nesta triloxía imposible, recoñezo que desta, como o Cefas, dubidei e máis de 3 veces pero visto o d´onte na Sede da Madriña  recoñezo o meu erro. Pequei dalgún xeito porque o da presentación do do “God Spells (palabra de Suso)” foi como un sono do que aínda non sei ben se despertei.

O inicio coa intro falada de Cortegoso foi perfecta en tempo, contido e contextualización. Máis dun preguntou “non sei a que veño”. Ahí quedou claro. A continuación a intro cantada foi impecable en execución e emoción. O público presente nin pestaneou ni aplaudiu. Quedou como en shock. A verdade, como entremés de preparación da audiencia para o plato forte, a peza audiovisual de Jamardo, non poido deseñarse nin executarse mellor. Os 3 axentes colaterais implicados xa víramos o documental pero os tres coincidimos que sendo o mesmo non era igual. Onte non o entendín, hoxe si. Foi a intro, o ambente e o contexto. Certa cousas necesitan dunha pausa e concentración difícil de acadar nestes días de...”whatsapp!”. Onte na Sede da Madriña, a triloxía spelliana e o público selecto foi quen de crear esra atmósfera irrepetible e impagable. O cine é un acto en común non hai dúbida. Algún día, alguén, nalgún sitio pasaranos a conta destas cousas vividas na Sede pero mentres disfrutemos do bailao.

O núcleo central da noite, o documental, tivo de todo e todo bó. Fotografía coidadísima sen caer no preciosismo baleiro tan común hoxe en día. Montaxe xenial que denota oficio sen necesidade de alardes. Cinema verité aunténticamente falso pero que non busca enganar e pon todos os datos sobre a mesa e ao memos tempo fainos cómplices da maxia da linguaxe audiovisual. Un ritmo pausado e sereno sen falta de humor onde os silencios Gravinsky e a medida do tempo crean unha atmósfera propicia para adentrarse no diálogo interior narrado en viva voce. Resumo, unha peza imprescindible e inesquecible que necesita máis percorrido. Intro e docu inseparables. Noraboa rapazada e obrigado pois á Santísima Trinidade Spelliana ! A Madriña bless this triloxía imposible. Este país necesita máis xente coma vos e boas ideas levadas a cabo sen rede como “God Spells”. Un luxo para A Madriña contar axentes asi. Volten cando queiran. Benvinguts, paseu, paseu...a nosa casa é vosa tamén (se é que hai casa de alguén).

Asdo. Mr. Les Edoaurd


Addenda e info complementaria 
1) Para invidentes.

 b) Para mudos/as (B.S.non O.)

Spotify premeiqui / Youtube premeacá

 A Madriña Bless You All (Hoxe specially á "Triloxía Imposible")

"Larga vida a los hombres (y mujeres) de buena voluntad que se acercan a nosa Madriña buscando su manto protector porque de ellos (y de ellas) será ... Que estaba diciendo ? "

viernes, 13 de mayo de 2022

Ellos tenían razón

Pues si, "Ellos tenían razón". Seguramente todo su entorno les dijo por activa y por pasiva que estaban equivocados. Que no siguieran por ahí, que "aquello" no tenía futuro, que aquello no duraría. Y resultó que no era cierto, resultó que "sólo" duró 40 años. Siniestro Total, No future for you? Smile.

Pongo la mano en el fuego que a cualquiera de "Ellos", los vecinos del barrio le han preguntado alguna vez lo que la panadera al Trigo. "¿Aún sigues con eso de la pintura o ya trabajas ?" Cambia "pintura" por "música" y te sale Siniestro Total, cámbialo por "Acción Poética" y te sale ...Rompente? No lo dudes, la panadera, por muy "metida en harina que estuviera", estaba y está equivocada y ellos no.

By the way ... Es un trabajo, no es una broma y tiene pasado, presente y futuro. Y dicho esto, a cualquiera de las 3 variables se les podría poner un pequeño pero. 

Es un trabajo, si. Pero ni reconocido ni remunerado. Se reconoce y se remunera de forma puntual pero muy discontinua y escasa. En una vida profesionnal de cuarenta años (y todos los que vengan por delante) hay más gasto común que remuneración puntual y más desprecio general que reconocimiento. Créetelo.

No es una broma, no. Diego Manrique dixit "Siniestro Total ha sido el grupo más culto de la historia del rock en España" . ST ha demostrado ser riguroso y culto pero no exclusivo ni excluyente sino popular y de calado multigeneracional. Desde la ironía retranqueira y la aparente frivolidad han llegado y trascendido a lo emotivo comunitario como nadie ha hecho antes ni creo que se vuelva a hacer en generaciones. Poca broma. Créetelo.

Tiene pasado, presente y futuro, si. Pocas expresiones culturales se han generado en este país que hayan evolucionado al ritmo de los tiempos como lo ha hecho ST. El repertorio revisitado habla x si solo y la foto finish del escenario con toda la trouppe al completo -salvo bajas- es quizás el "momentum". Un pasado ya escrito, un presente en redacción y un futuro fascinante por delante. Si la foto no te emociona, háztelo ver. Créetelo. 

 @dianayosi © 2022

"Ellos tenían Razón" by Listen What Ted Said #28

Siniestro Total. WiZink / 6-7 Mayo 2022, Madrid  (Für Eugene)

Del binomio emoción-sonido. Dicen que el viernes ganó el primero y el sábado el segundo. Puede ser, pero poco importa. Del repertorio -del que quedaron fuera "temazos"- sonaron 42 (Cuarenta y dos) Si, 42 ! Un dato objetivo: 95% hits coreados de principio a final por 14.000 personas el viernes y 9.000 el sábado. Mejóralo. Imposible, inigualable. Del público presente. Hubo lágrimas, voces entrecortadas por la emoción, cánticos, risas, buen rollo y mucha alegría de día de fiesta. Eso si fuera de casa pero mira... MEJOR ! "Nemo propheta patria". Lee entre líneas, si TU. Y como punto final, como diría "il principe dei dermatologi" de Moretti, me apuesto los dos huevos no, pero uno si, a que no hubo ni un solo ser humano de los 23.000 asistentes que se arrepintiera de haber estado alli. Créetelo.

 David Herranz © 2022

Conclusión. Desde el título del concierto, hasta la imagen final pasando por el "WeThink" y todo lo demás. Presentación, nudo y desenlace de 10. Ojo ! Pero si sabes hacerlo mejor, Faino ti.

Fdo. TH (Les E)

Pues si "Famiglias y familias", chusma o escoriaST deja los escenarios pero no se deshace el grupo y antes de largar por esa boquita de piñón, imagínate un mundo en el que no hubiera existido Siniestro Total,... pues eso.

Anyway, anyhow...

Si al final resulta que vuelven o hay concierto en Vigo, PO, o mini gira o macro tour, con ese formato u otro, sea lo que sea harán lo correcto (o no). Pero esta vez adelántate y no lo dudes porque el tiempo ha demostrado que está de su lado y en algún momento se verá una vez más que "Ellos tenían razón".  

 

A Madriña Bless You All (Hoxe Specially a Siniestro Total)

(x orden de aparición en el mundo Madriña, obrigado per tutto a Torrado, Pelda, Andrés, Soto, Julián plus Costas, Beltrán, Ángel y Segismundo

Addenda by "AC from DC"



 


 

Obrigado al notario del reino musical de Gallaecia (Always "With Bob on our side")

viernes, 17 de diciembre de 2021

"Un Sueño una vez más"

"Un sueño una vez más" by Listen what Ted Said # 27

" A primera hora de la tarde las señales del presagio ya eran inequívocas, Sabela nuestra librera amiga preferida se encontraba ante la puerta del santuario y sin llaves ! Por primera vez en toda la larga vida de Versus librería !!! Si non è vero è ben trovato pero algo estaba en el aire. 

El montaje de la vitrina compartida por los aventureros madriñentos fue visto y no visto. Créetelo. Que profesionalidad. Pin, pan, pun. Chejar e encher. Que destreza, con que facilidad. Donde hay oficio que se quiten los amateurs. Lo dicho, visto y no visto.  

Red Monkey & TH (vistos y no vistos)
Aun no era la hora convenida y con estricto y riguroso protocolo y etiqueta COVID se empezaban a ver caras conocidas. Como quien no quiere la cosa por allí se dejaron ver la crême de la crême del mundo Madriña. Ante la mirada lagrimal de "S" desfilaron bajo palio el Triunvirato y el Koljós del Rin y del Ran juntos por 1era vez ! Momentazo Madriña. Los Nenucos en plena forma hicieron un hueco en su apretada agenta y junto con la Family Metal hicieron presencia sonora en el evento. La aparición de Daly por sorpresa fue todo un acontecimiento de cabriolas, danzas y cantos étnicos al que no faltaron chascarrillos. Ppz plus "T" vinieron desde el baixo Minhoto arrastrando al "Sector ArroioMuiños" y a Los "Sinsalitos" (Antes Comando Lura y Eugene) nada sosos por cierto. No dábamos crédito de la organización del  alboroque, mientras unos entraban otros salían coordinados a la perfección y sin un tumulto ni aglomeración manteniendo las distancias recomendadas y las no recomendadas. Fernando Simón sonreía en una esquina orgulloso y con su chapa reluciente miraba inquieto al Comisario "B" que silencioso tomaba notas en su vechia moleskine. Un murmullo rumoroso llenó la sala para anunciar la entrada teatral de la "Trilogía God Spells". El padre Cortegoso entró repartiendo hostias a diestro y siniestro (total o parcial) seguido por el acólito Gravinsky bendiciendo con el ramo de hinojo mientras un sonriente Jotajota documentaba en video VHS la entrada triunfal. Tremendo golpe de efecto. Así como entraron salieron dejando una estela de agua bendita y mofletes encarnados. Como son los de la farándula. Créetelo.

Todo perfectamente controlado y rigurosomente cronometrado cuando en una esquina se escuchó un golpe sonoro y seco. Otra vez ! La performance "Epicúreo Broken Chair" !!! Que fenómeno, que saber caer y estar...caído. Smile. Aun no se había levantado del suelo cuando por la puerta desfilaron en modo fanfarria "los amiguitos músicos" de A Madriña... Los 3 Cunhas y su madre, El Pelda, Nicolás, Gurú Rodrigues, Pablusy, Facas, Rapante, René, Rafa Ciao, Tony Lomba, Embora, Oscar, El Protegido y El Charly, Edu Armagh,  y como ...10.000 extras ! Todos ellos manteniendo la distancia OJO ! Y al ritmo de "La Chatunga". Increíble. Sólo uno llevaba mal el paso, a que sabes quien era ? Smile.

Sabela no daba crédito y ojiplática no sabía si reir o llorar. Sentada en el sofá del Versus Revisited #9 pensaba silenciosa y como meditabunda, hablando sola y en voz alta dicen que dijo..."Con amigos como estos... quien necesita enemigos ?" Smile, count to ten & The Smile Again.

Ah ! Y la vitrina ? Pues como siempre un éxito y nunca mejor traído, "un sueño una vez más".

Mimá. Toma toma, flipa flipa. Efectos secundarios de la 3ª dósis ? Firenze malatesta ? Moretti Overdose ? Qui lo sa. "Somebody put Something in his drink" Someone Dixit

Anyway, anyhow... Y sea como fuere, el caso es que podemos afirmar que habrá 2ª parte y mira... MEJOR !

A Madriña Bless You All (Hoxe specially a Sabela Versus por su "Madriña Embassy")

miércoles, 26 de agosto de 2020

Pantoque Via 1 / Mar de Noia (D.I.Y.)

Sea como fuera y sin ánimo de amargar a nadie, este Weird Sunny Summer* empieza a decir adiós. 
Muchos han sido los "No eventos" que han caído fuera del tiesto pero otros han sobrevivido y a todo. Uno de ellos, Pantoque. Experto en vicisitudes varias, contra tumultos y quirófanos, él a lo suyo. 
Pantoque still alive ! Pantoque will never die ! + info pantoque.com


Listen What Ted Said # 26
"PANTOQUE D.I.Y."
Pantoque Via1 / Mar de Noia fue inaugurado el 21 de Agosto del 2020. Ano da Pandemia
Museo do Mar de Noia (Malecón do Cadarso #13. Noia)
21 de Agosto a 30 Septiembre

"Este WSS* Pantoque resurgió de su letargo como por casualidad. En base a una serie de curiosas coincidencias, Pantoque ha saltado de ría a ría y reinventendose sin perder su esencia ha llegado al Mar de Noia. Créetelo !
A este Pantoque renacido, aun siendo el mismo presentado en su dia en el MARCO, se le ve distinto. Ha cambiado, ha madurado y está ... como decirlo, "desbaratado" ? Dicho esto como un cumplido.

Pantoque Via 1 / Mar de Noia
Ya sea por la escala del lugar, por la metodología y lo apresurado del proceso de montaje, por la "discreta" producción o incluso por el COVID, Pantoque ha renacido menos explícito y más fragmentado. Un Pantoque menos desmenuzado y quizás más libre. Un Pantoque DIY (Do it yourself). Todo un "Faino ti". Una exposición interactiva donde las haya.
Por decirlo de alguna forma, Pantoque en el MARCO fue presentado sin espinas. Casi una unidad didáctica de como ser un "Trigo".  Un animal destripado - lo dijo el autor no yo-. En Noia es como si Pantoque te diera da la pala, el tenedor y te apuntara las maneras. En la mano del observador está el resto. Mastica con la boca cerrada, los antebrazos sobre la mesa, no sorbas y nunca, digo NUNCA, hables con la boca llena.
Todo está sobre la mesa, ni sobra ni falta nada para una grand bouffe. Y si eso fuera poco, al comensal se le propone pasar la raya y entrar en la cocina. Remangarse y al tajo.
Un nuevo Pantoque que siendo más modesto, más sencillo, es al mismo tiempo más complejo y ambicioso. Curioso.
Lo dicho, en Noia y ahora, la primera reinvención y dicen que será no será la última. En la cocina se habla de 8 dósis. Si no quieres una taza... ya sabes.
El menú pinta bien, asi que buena digestión y vayan haciendo hueco que hay Pantoque para todos/as y para largo".

TedHead (Les E). Vicedirector de Asuntos Creativos de A Madriña ® Asociados 


Anyway, Anyhow...
Recomendamos la visita en pequeños grupos a Pantoque Via 1 / Mar de Noia. Y ya que hemos abierto el apetito, adjuntamos la Coda Expo Pantoque Noia a "suerte" de aperitivo.

A Madriña Bless You All 
(Hoxe specially a la trouppe Pantoque Noia)

Trouppe Pantoque Noia  te son:
Red Monkey/ Edu "Armagh" / TH (Les E) / Durrutti / La Neng / White T.C. / Adolph Epicúreo & Slaves (smile) / Manuela GALP / "Ele N" / Monchiño "T" / Geno "B"/ Tarima´s boys / Transportes Pantoque (obras y personas) / Plus Staff y "famiglias" de Apoyo plus extras y ausentes/presentes.

A tutti Pantoque dixit "Obrigado"


A Madriña ricorda...
Pantoque no MARCO by Eduardo Armada. Amazing !!!

Pantoque - Documental Exposición MARCO (Versión intermedia) from Eduardo Armada on Vimeo.

jueves, 26 de diciembre de 2019

23_D: Una Noche en Casablanca

Stephen King dice en su libro de memorias (y de estilo) que empezar un texto con una cita es cutre, simple... de no iniciados (o algo asi). Una grosería paleta, vamos. Sin embargo, sobre empezar con dos citas no dice nada. So smile & Let´s go !
Carlos Oroza decía que "Es un error dar por hecho lo que fue contemplado". Pocas frases definirían de forma más afinada lo que ocurrió en el "Gente Joven" del 23_D en El Contrabajo en Casablanca, Vigo PO.
Hay quien pìensa que por el hecho de escribir uno ya es escritor, o por el hecho tocar algún instrumento ya es músico. La escritura como la música son artes y sólo al alcance de los escogidos/as. "The Story of an Artist" ... No se si me explico. 
Anyway, anyhow... 
Alguien llega a un bar, ve a 6 tipos con instrumentos sobre un escenario y dice: un concierto. Automáticamente su mente le lleva a su zona de confort, clasifica, toma sus medidas y le presenta "sus conclusiones". Ya está, listo y a otra cosa. Seguro ? Demasiado fácil, don´t you ?

By the way...
Así lo vió y sintió TH  (Antes, durante y después)

Listen What Ted Said # 25
"23_D / Una Noche en Casablanca"
"Gente Joven", 23_D / El Contrabajo, Vigo PO

"Si no recuerdo mal, los primeros flyers "con-texto" de A Madriña son de 1992. De eso -entre otras cosas- va "Gente Joven". Más de 25 años, contextualizando y tratando de dar señales para acceder a lo más íntimo da nosa signora. Esfuerzo en vano. Como si de una cruel metáfora se tratara, seguimos hundiéndonos en la duna móvil e infinita. Es nuestro "si-no". Créetelo. Detódolos xeitos, felices y convencidos, ... pero hundidos. Asi estamos. 

Cunha Bro´s © Maite 2019
"Gente Joven" nace fruto de una casualidad y se empieza a moldear hace 6 meses. Un ejemplo de libro sobre la forma de gestación de una acción Madriñenta. Un título no casual, parido al alimón por el Triunvirato y los Cunha, y que es todo menos baladí. Parece una broma y lo es, pero tiene enjundia. Podría hablar sólo del título durante horas (lo cual no quiere decir nada / Smile). Podría hablar de lo que significa especialmente en este 2019 tan triste. No more 2019 my Lawd ! Me atrevería a decir que sólo por el título ya podría calificar el evento con un 10/10. Ya ves. Curioso, no ? Junta a 6 tipos distintos con más de 15 años de diferencia de edad entre algunos de ellos, dales una buena dósis de ganas de entenderse unos y otros, súmale unas gotas de esencia Madriña y agita la coctelera. No lo dudes, saldrá algo muy parecido a lo del Lunes 23_D. Algo de sabor amargo y dulce al mismo tiempo. Un brebaje que transporta y rescata lo más profundo de nuestras emociones y las pone a flor de piel. Obviamente no a todo el mundo le hace el mismo efecto. Algunos/as no pasan de la cáscara y otras/os llegan a las lágrimas.  Diversidad de fauna en el universo Madriña, se dijo en la sintonía de presentación.


Triunvirato Madriña @ Satanico 2019
El tiempo está pasando más rápido de lo esperado y eso tiene algunos inconvenientes, no seré yo quien lo niegue. Pero ojo, tambien te digo que las ventajas, ganan de largo. 
A través de A Madriña y en los últimos 25 años nos hemos conocido "casi" todos/as en acciones tan o más sui géneris que la del 23_D. Todos ellos y ellas "Gente Joven" con la que hemos sobrebebido y sobrevivido a las adversidades. Constatar que el paso del tiempo ha dado de cada uno de ellos/as una version mejorada y de una calidad muy superior a la original es muy esperanzador y una disculpa perfecta para seguir celebrándolo mientras podamos, 
So ... 23_D ? 10 de 10. Sin fisuras.
"Grease with care all your joints / Drinking old (All) whisky rye
Grease with care all your joints / Here its Sacerak´s time"

A Madriña Bless You All 
(Hoxe a toda la "Gente Joven" de A Madriña / Specially a Teresinha "e o seu arrois")
"Once I had a friend..."  We Miss Yu.


+ info premeiqui

lunes, 18 de noviembre de 2019

Aliens & Cowboys (Take One)

Crónica de un éxito anunciado
"A & C" ( Aliens & Cowboys) by Nico & La Nave Nodriza
By "Listen what Ted Said" # 24

15N / 22:30 y la muchedumbre, ese concepto siempre tan relativo, se agolpaba en la puerta de la SalaSon. Había expectación en Cangas, DM y no era para menos. La precuela de "Aliens y Cowboys" de Nicolás plus "LNN" estaba en la villa. No había disculpa para no estar allí. Ni fútbol, ni selección, ni hostias...
Jack "D" y otros nos habíamos perdido el spoiler en "La Kominsky" en Vigo, PO y como no podíamos faltar a la llamada, alli estábamos apoyados en la barra. 
Sin hacerse de rogar, el combo formado por Marcos Rivera, Sergio Martínez y Iago Reigosa subió al escenario y atacó sin más dilación al "Presidente" con un Nicolás ansioso por disparar el gatillo y abrir la veda. Entre el público, familia, amigos, lugareños y hasta un doble de David Bowie !! El morrazo nunca defrauda (o si)... Oh Yeah !

Así como quien no quiere la cosa y a los pocos empezaron a desgranar el repertorio de "A & C" entremezclando con joyas de los 3 últimos albums de Nicolás plus algún "oldie but goldie". Desde "PYME" a "Poetas y Motocicletas" pasando por "Luna de Kubrick" no quedó títere sin cabeza. Resumen ? Un repertorio de lujo. 14 joyas
El escucharles tocar "para Elisa" y nosotros fue simplemente fascinante y al ser petit comité, muy emotivo. Concierto de esos que recordaremos por tiempo, pero ... eso a ti que te importa. Si no estuviste allí por alguna razón sería. No ?

Al grano y Sigo. La sección rítmica con Sergio al bajo y Iago a la batería se conjuntaron a la perfección consiguiendo un empaque de 10. Al otro lado del escenario, Marcos  se confirma como uno de los guitarristas más elegantes, sutiles e ingeniosos del área metropolitana. Por momentos parece que los temas hayan nacido exclusivamente para ser reinterpretados por sus manos (derecha e izda). Amazing ! 
Anyway, anyhow...
Con cuatro músicos de este nivel y el catálogo de Nico, la verdad sea dicha, lo tienen muy fácil. "Así cualquiera" Someone dixit. Smile.

"A & C" by Elisa "D" © Nov 2019
Si bien la revisitación de los temas antiguos de Nico siempre nos sorprende y fascina, esta vez  el avance de los items del "A & C" nos ha dejado más que gratamente sorprendidos. "A & C", "Caminando sobre el mar", "Llámame radar" y "Noticias" ... sinceramente, bombas de relojería straight to the heart que se perfilan ya como clásicos desde el mismo paritorio. Créetelo.
Resumen -de nuevo- ? 
Pues eso, que el 7 de Diciembre, volverás a tener una tercera oportunidad en "La Fábrica de Chocolate"  Vigo, PO. Tu verás, yo si tal me lo pensaba bien antes de faltar a la cita. Otrosí... queda de tu mano. No son muchos los escogidos/as ... para muestra un botón de Salasón

A Madriña Bless You All (Hoxe specially a Nicolás plus a sus 3 mosqueteros)
Addenda. Y de "Ovnis" que decir !!! Pues que hubo avistamientos entre Cies y NIgran. Ahi lo dejo.

domingo, 14 de abril de 2019

Metidos en "Waiting for God" ... (or not)

Z,S & T © 1953
Podría ser cierto ... y de hecho lo fue. 
En el año 1991, Zori, Santos y Codeso, se reunieron por última vez para revisitar su hit "Metidos en Harina" © 1953. Por raro que te parezca, la tourné pasó por Vigo, PO y A Madriña envió al Teatro García Barbón a 4 elegidos/as para informar. El momento era histórico y pocos supimos entenderlo. 
En 2 palabras? Im-presionante
Desde el palco aplaudimos puestos en pie siendo conscientes de que vivíamos un antes y un después, el fin de una era. Cuanto tuvo que ver aquel momento iniciático en el nacimiento de A Madriña Asociados ? Nunca lo sabremos, pero el hecho ahi está. Créetelo.
Y esto a venía a cuento de ...? Ah si !!! 
Pues eso, grandes cosas que suceden en esta ciudad Vigo, PO y que tienen que pasar años hasta que se valoran en su justa medida. Será algún efluvio del olivo, o yo que se...

By the way...
Cuando te avisemos de algo importante ... si vous plait, haznos caso y créetelo. 

"Metidos en Waiting for God" ... (or not)
by Listen What Ted Said # 23

"Waiting for God" (Or Not) Revisited
La Galería Jazz. Vigo, PO. Sábado 13 Abril. 22:30 / 2€

Eran las 22:25 cuando las twin sisters nos indicaron el camino para bajar a la caverna de La Galería Jazz, ese lugar tan diminuto, cercano y entrañable que hasta el camerino está ya outdoors ! Fantástico... 
En el backstage entrevimos a los artistas (drogándose) no podía ser de otra forma/ Smile; saludamos y nos sentamos, del salón en el ángulo oscuro, olvidados de todos, silenciosos y cubiertos de polvo. Ois ti que cuadro !!! Solo nos faltaba el arpa... Créetelo. 
Delante, el comisariado y en el ángulo opuesto (al nuestro) una pantalla de "viapositivas" setentera que nos trasladaba a otros tiempos. En el escenario un piano y en las paredes la obra plástica: Simio Axexante, Lady Macbeth, Se alquila este baixo, Monica Bellucci, Pata de Mono, Caligari ... una selección de lo very best de Cortegoso. Aun estábamos absortos  cuando el Show comenzó con la proyección sinuosa del Cocktail Cortegoso a modo de miscelánea audiovisual.

"Waiting for God" (or not) alive en La GaleríaJazz © Photo TH (Les E)
J. Jamardo a los mandos de la nave, M. Romón en la mesa de son, S. Cortegoso en modo preacher y T. Monroy que saltaba al ruedo con su speech (parte I) esta vez apoyado por la proyección de unas instantáneas históricas que reforzaban su sacrílega homilía ante la mirada lasciva del padre Cortegoso. Aplausos y "Leonardo" nos adentró una vez más a la parábola  de Waldo Jones. Fantástica otra vez. 
En los interludios una selección de los speech "Bidi" se proyectaba con la imagen adhoc del cuadro en cuestión.  Como sin querer, llegó la 2ª parte de la homilía y nuevas imágenes para dar paso al "Credo". Percusión manual de Suso y metálica de Manolo. Genialidad y rigor del hombre crótalo. El show se notaba rodado. Los 3 pases previos plus la edición Sede Madriña había dado sus frutos. Entre el público sonrisas y satisfacción y algunos comisarios infiltrados pero todos controlados a sus espaldas por el "komintern". Smile. 
Inciso y recomendanción: Nunca y digo NUNCA, des la espalda al "komintern".
Sigo.
Tras la 3ª parte del SpeechToni, Cortegoso se abalanzó sobre un bajo y destripó una nueva parábola, esta vez de corte simiesca con un Romón a la percusión, esta vez bongoes. Acto seguido Suso se encaramó (literal) al pianobar y de espaldas al público atacó su descarnada revisitación de "Many rivers to flow". Los ilusos (nosotros) creímos que dábamos el evento por terminado cuando sin darnos cuenta y sobre el escenario estaba todo el staff. Presentaciones del Boss mientras Jamardo se sentaba al piano y la Santísima Trinidad,  Monroi, Cortegoso y Romón se posicionaban tras el micro. 
Y de repente todo se transformó !!! Se abrió el mar rojo ante nuestros propios ojos y vimos a God (or not ?)! El ejercicio de contención de todo el show se desparramó hasta límites insospechados. Con la base sonora de un piano danzarín, el trio, como si del mejor Zori, Santos y Codeso se tratara, se lanzó sin red a una versión desenfadada de "Waiting for God" a modo de revista musical-Enjoy yourself ! Ge-nial !!! Stanley Donen no lo podría haber coreografiado mejor. Una especie de simulación de ensayo con 3 intentos "fallidos" con un Cortegoso brillante, un Romón pletórico y un Monroy hierático a modo de contrapunto perfecto. Un lujo de esos que "solo se viven una vez". Imposible ( y digo Im-po-si-ble) cerrar mejor el show.
Con la boca aun abierta y con la pena de no haber sido lo suficientemente rápidos para filmar el fin de fiesta abandonamos el local olvidando el arpa en la esquina. 
Que decir ? Noraboa rapases, se os vió en vuestra salsa..."Metidos en Harina" y hasta el fondo (sin dobles lecturas ojo! Smile). Un placer que disfrutamos de verdad y un honor para A Madriña haberos tenido en nuestra/vuestra casa.
Long Life al "Waiting for God" (Or not) y ahora a por la gira por toda la ciudad ! 
Believe or not... 
Calvario, Casablanca, Camelias-Theremin, Travesas, Bouzas... are Waiting for God, or not.

By TH (Les E)
Vicedirector de Asuntos Creativos de A Madriña Asociados

A Madriña Bless You All / Hoxe Specially al WFG (Or not) Staff

Addenda. 
Hoy 14 de Abril dia de La República !
Acto en La Farola en Vigo, PO.
Hora 19:00. Lectura de comunicado by Morris
Organiza: Amigos de La República
See you there y Lo dicho... "Enjoy Yourself" !!!

domingo, 2 de diciembre de 2018

"Hartos de Triunfar" by TH (Les E)

Fantástico e inigualable fin de semana en Vigo, PO
(Sorry "Culturgal", ha sido sin mala idea. Smile.) 
Anyway, anyhow... Sin saber aún lo que habrá pasado allí,  lo de este week-end 11/10 de las Famiglias Asociadas Madriña´s en Vigo, PO, ha sido de "Heartattack & Wine"!!!!.
Créetelo porque así lo vio TH (Les E).

"Hartos de Triunfar / Week-end  11/10"
 by Listen What Ted Said # 22
 
Nico´s by © Paul-a
El pistoletazo de salida ya lo daban el viernes 30_N el Faro de Vigo y La Voz de Galicia al unísono. En el Faro, Nico y su "PyME" y en la Voz, EduRolland con "Versus" Bujía. Mientras las multitudes absortas abarrotaban nuestra ciudad retro-iluminada, otros/as leíamos la letra pequeña de las esquinas con fruición. Nico nos avisaba de la 2ª presentación su doble albúm "PyME" en La Fábrica de Chocolate y our dear Rollie homenajeaba con emoción y sin tapujos el  20th Aniversario de "Versus" y Sabela, nuestra librería y librera más queridas en Vigo, PO (Premeiqui). Al mismo tiempo (y hora), en "As Travesas", el bardo de Strattford Upon_Avon decía "Bye,bye " (no con un poema) sino con su clásico y yásmico pentagrámico gracejo mientras "Gravinsky" sonreía satisfecho. La cosa no podía empezar mejor.

El sábado 1_D x la mañana el MARCO en Vigo, PO despertaba agitado. "La caja negra" de rayos y truenos se abrió como una secuencia desechada de "Eyes Wide Shut". "Un Kubrick cutre y mal traído" Someone dixit. Dicen que sólo el espíritu libre de ML fue quien de saltarse el guión y recordarles a algunos donde estaban y porqué (premeaca). Tiene cierta gracia,  parece ser que ahora han cambiado los vientos... está bien saberlo. Cualquiera que haya "navegado"  en esta ría de Vigo, PO debería conocer con que facilidad rolan los vientos, pero a estas alturas ya no lo explicaremos. Mientras, dentro (o fuera?) "Pantoque" (premeiqui) continua su singladura. 
Detodolosxeitos... lo bueno de verdad (de verdad) estaba programado para la tarde. 

Cuando en Churruca aun resonaban las guitarras de Nico & Family, en La Sede de A Madriña había un exceso de actividad. El "Politburó" de "The A.C. Sessions" daba los últimos retoques al item "AC" (1/1).  Sí dears !!!! Ese oscuro objeto de deseo en el que lo más selecto y abyecto del mundillo musical vigués llevaba trabajando meses con total nocturnidad y alevosía. El "AC Komintern" había dado órdenes precisas y a las 20:00 en "La Reserva Rock" ya estaba todo listo a la espera del propio "AC" en v.o. Cual reloj suizo, el item (él) entraba por la puerta con su clásico gracejo y empezaba a saludar a un "sospechoso" grupo de camaradas allí reunidos. 

Los 2 items (1/1) / The "AC" Komintern
Minutos después y ya con el item (ello) entre sus manos no era capaz de articular palabra. A Teresinha emocionada, los/as kamaradas too y él, mudo, no salía de su asombro !!! Su 1/1 particular !!! AC will Rock You !! 11 hits personalizados, compuestos e interpretados  y listos para su 1er elepé en solitario !!! 
Una joya de verdad y una carga de profundidad a lo más hondo de su corazoncito rockero. Listen !!! & premeiqui.
Para que os hagais una idea de la que se avecina, cuando RM 3.0 marchaba a las 21:15 (aprox) ya había organizados: presentación en radio, tertulia-party-audición en Sede Madriña, concierto inaugural en La Fábrica de Chocolate y !!!! ... se hablaba ya de Gira Europea y Musical !!! No quiero ni pensar que habrá dado de si la noche pero la contraseña es clara : "Matar Indis en las Cíes" Someone dixit !!! Non diu res. Smile.


20 Th Versus en Vigo, PO © by Daly
La noche Sábado 1_D aún continuaba y el centro neurálgico se desplazaba a Casablanca y Versus librería con su esperada 20 th Aniversario Party !!! Las "Versus Girls" vestidas para la ocasión obsequiaban con su sonrisa, pinchos dulces y salados plus cava y libros !!! Grandes amigos/as, multitud de "famiglias" y familias, y buen ambiente por todas las esquinas y estanterías del corazón de Casablanca en Vigo, PO. Abrazos, besos, risas, y libros ... el mejor Versus, el que adoramos, el que necesitamos, el que protegemos. 
A Madriña Bless you forever Sabela  y aunque ya lo sabes seguiremos repitiéndolo. Muac.


Hoy Domingo 1_D, ha amanecido lluvioso y brillante a la vez. Curioso, pero muy Madriña. Con el apacible sosiego del silencio (Shot up f*.. Al !!) en un abrir y cerrar de ojos, entornamos por un momento la vista atrás y como en un sueño (una vez más) nos vemos con 15 años menos y con el elepé Triqui Superstar entre las manos !!! Listen & Premeiqui. Sensación extraña, o mejor dicho ... muy extraña. "So what ?" Smile & Happy birthday my dear bro´ TS.  
We got it man, The dream is not over !!!!! 
See ya´ surfin´ on the crest of the wave ...

TH (Les E)

A Madriña Info: 
1) A Madriña y sus Asociados/as , pues si, un poco "Hartos de triunfar". Smile.
2) Sorry Culturgal, PO, pero no era nuestra intención ningune-arte ni contraprogam-arte, otra vez avisa wo-man ! Smile. Count to ten & Then Smile Again.

 A Madriña Bless You All (Hoxe everybody in the whole world ... Madriña of course)

martes, 26 de junio de 2018

De Monte Lourido al CCGB en 15 años

Cuenta una leyenda urbana que saliendo del metro en NY City, un tipo blanco despistado le preguntó otro de color :
- "Sabría decirme como puedo llegar al Carnegie Hall ?"
A lo que el hombre de "color" (negro) le respondió:
- "Practicando hijo, practicando".
Del "blanquito" no se supo más pero el de "color" resultó ser Louis Armstrong
Créetelo (o no).

P. Amaral, J. Macías, M. Romón y P. Yañez plus Vertixe Sonora by TH & Rojea

 Al grano y al hilo de lo ayer en el CGAC ... 

Listen what Ted Said # 21
"5 recuerdos de E.X. Macías
By TH (Les E) 

1. Monte Lourido / Playa América. Acampada en Semana Santa. Llueve. Juraría que E.X. lleva un gorro de lana rematado en pompón. No sé, igual era yo el que lo llevaba. Botas de montaña con el pantalón metido por dentro de las medias. Ahora puede sonar raro pero de aquella "molaba"; hoy se diría "trending". Año ? circa 1975-6. "Que buenos son los hnos. Maristas, que buenos son que nos llevan de excursión".
2. Auditorio do Concello en Vigo,PO / 1979 ? Concierto mínimal de E.X. y digo "Mínimal" porque si no recuerdo mal no había más de 10 personas en platea. Entrada gratuita y sorpresa ! "musica electroacústica" no quiere decir guitarras eléctricas y acústicas. Resulta ser "otra cosa". Entre el público mis 3 amigos y yo y el director de la banda municipal de entonces (quien se acuerda de su nombre? Nadie seguramente). En el escenario, magnetófonos de bobinas abiertas patrocinados por "Beethoven" !!! (La tienda delicatessen hifi de c/ Camelias). Delante de los magetófonos E.X. concentrado. A los 5´ de concierto el director de la banda se levanta y abandona la sala. A los 10´ marchamos nosotros con remordimiento. Desolación.
3. Hall del IES del "Femenino" Vigo, PO. Rompente y sus secuaces. 1980. Seica "Moises e a Mona". Sentado detrás la mesa M.Romón y A.A.,  entre el público e inquieto: R. 
Atacando (si, atacando) un piano de cola E.X. y J. H. El público de pié, película en super 8, patatillas... "osti tu esto debe ser un "happenning" !" Someone dixit. Aún no me he recuperado del shock. "Frores de amianto saen da boca do xarrón". Rompente Rompedor.
4. Microgal / Pi y Margall. 1991-2 ? E.X. imprimiendo las particellas desde un editor de partituras !! El "Finale" ? Ciencia ficción  !!! Macintosh reigns !!! No future for windows.
5. CCGB*. Vigo, PO  1992. E.X. estrena "Exequias". Patio de butacas completo. Entrada con invitación. Casualmente estoy sentado detrás de Macías mientras sigue atento la interpretación de la orquesta ante la partitura (impresa). Creo que es la orquesta de Vigo (¿?), me suena la cara de los instrumentistas. En el escenario algunos de los músicos se ríen durante la interpretación. El público aplaude al terminar el concierto. 15 años desde "Monte Lourido". Macías ya no lleva el gorro de pompón, yo tampoco. "15 años practicando hijo, practicando..."

A Madriña e Alvar Aalto dixit "Nemo Propheta in Patria"

* Nota. CCGB
Centro Cultural García Barbón
Abanca fuck yourself !!

A Madriña Bless You All  
(Hoxe specially a E. X. Macías)