La Trilogía Imposible

Semana de infarto en la Sede de A Madriña en Vigo, PO. El fuzzy montaje de la presentación de "God Spells" (Palabra de Suso) era sencillo y complejo al mismo tiempo pero aun asi vitrinas, objetos, imágenes, textos, QRS, sonidos y cableados varios que funcionan (o no), pintores, electricistas y tramoyistas tuvieron con el alma en vilo a la Trilogía Imposible... Mira, mejor !

Anyway, anyhow ...

El staff de sala Madriñento casi estuvo de manos cruzadas -buena señal- y como quien no quiere la cosa, llegó el día "D" (Viernes 3 Marzo) y la hora "H" (20:30). La convocatoria al e_vento se transformó en humanoides ávidos de información veraz y emoción a raudales. Nuestra clá selecta. Aunque algunos no sabían para qué, todos/as sabían de antemano que estaban en el sitio perfecto, no había duda. Gente llegada de todos los lugares del planeta, desde Casablanca a Beade, de Teis hasta Travesas, de Coia a la Falperra e incluso dicen (dicen !) que hubo gente de O Con! Amazing. Otro éxito con precedentes.

Las famiglias coordinaron el piscolabis posterior y perfecto para cerrar el acto y abrir una nueva vida al "God Spells" (Palabra de Suso) que continuará abierto en la Sede (visitas bajo petición), se presentará en un local amigo (proximamente) y si los de Play-Doc/Tui caen de un p. vez de la burra se verá en pantalla grande en un tiempo no muy lejano. Créetelo.

By the way...

Dejamos la palabra a un accionista de base, que cual hijo pródigo y embargado por la emoción (de su vuelta a casa sin duda) nos envía el siguiente texto, curioso en forma y formato (llegó en alfombra voladora) y sugerente tanto en fondo como en interlineado y acentuado. Obrigado Monsieur Les Edouard.

“A Triloxía Imposible” by Les E

Fai xa anos que A Madriña segue a pista ao Cortegoso e trouppe, de sempre os artistas inclasificables son o noso. A cousa ten a súa gracia porque despóis de anos, non sei ben se Cortegoso é un diamante en bruto ou un bruto cun diamante (no cú, din). Din tamén que Deus -ou quen sexa- os fai e eles xúntanse. E por completar a triloxía de tópicos diremos que nai non hai máis que unha e os negros levan o ritmo no corpo. Smile.

E dito isto, aínda que sempre confiamos cegamente nesta triloxía imposible, recoñezo que desta, como o Cefas, dubidei e máis de 3 veces pero visto o d´onte na Sede da Madriña  recoñezo o meu erro. Pequei dalgún xeito porque o da presentación do do “God Spells (palabra de Suso)” foi como un sono do que aínda non sei ben se despertei.

O inicio coa intro falada de Cortegoso foi perfecta en tempo, contido e contextualización. Máis dun preguntou “non sei a que veño”. Ahí quedou claro. A continuación a intro cantada foi impecable en execución e emoción. O público presente nin pestaneou ni aplaudiu. Quedou como en shock. A verdade, como entremés de preparación da audiencia para o plato forte, a peza audiovisual de Jamardo, non poido deseñarse nin executarse mellor. Os 3 axentes colaterais implicados xa víramos o documental pero os tres coincidimos que sendo o mesmo non era igual. Onte non o entendín, hoxe si. Foi a intro, o ambente e o contexto. Certa cousas necesitan dunha pausa e concentración difícil de acadar nestes días de...”whatsapp!”. Onte na Sede da Madriña, a triloxía spelliana e o público selecto foi quen de crear esra atmósfera irrepetible e impagable. O cine é un acto en común non hai dúbida. Algún día, alguén, nalgún sitio pasaranos a conta destas cousas vividas na Sede pero mentres disfrutemos do bailao.

O núcleo central da noite, o documental, tivo de todo e todo bó. Fotografía coidadísima sen caer no preciosismo baleiro tan común hoxe en día. Montaxe xenial que denota oficio sen necesidade de alardes. Cinema verité aunténticamente falso pero que non busca enganar e pon todos os datos sobre a mesa e ao memos tempo fainos cómplices da maxia da linguaxe audiovisual. Un ritmo pausado e sereno sen falta de humor onde os silencios Gravinsky e a medida do tempo crean unha atmósfera propicia para adentrarse no diálogo interior narrado en viva voce. Resumo, unha peza imprescindible e inesquecible que necesita máis percorrido. Intro e docu inseparables. Noraboa rapazada e obrigado pois á Santísima Trinidade Spelliana ! A Madriña bless this triloxía imposible. Este país necesita máis xente coma vos e boas ideas levadas a cabo sen rede como “God Spells”. Un luxo para A Madriña contar axentes asi. Volten cando queiran. Benvinguts, paseu, paseu...a nosa casa é vosa tamén (se é que hai casa de alguén).

Asdo. Mr. Les Edoaurd

Addenda e info complementaria 

1) Para invidentes.

 b) Para mudos/as (B.S.non O.)

Spotify premeiqui / Youtube premeacá

 A Madriña Bless You All (Hoxe specially á "Triloxía Imposible")

"Larga vida a los hombres (y mujeres) de buena voluntad que se acercan a nosa Madriña buscando su manto protector porque de ellos (y de ellas) será ... Que estaba diciendo ? "