Por Helvéticas alusiones, relojes de cuco, navajas y emental da casa...
A Madriña presenta: Paula Scher !
A Madriña Types You All (La Comic Sans es escoria ! Que lo sepas / Smile)
Cartografía + Tipografía = Paula Scher / Premeiqui
Por Helvéticas alusiones, relojes de cuco, navajas y emental da casa...
A Madriña presenta: Paula Scher !
A Madriña Types You All (La Comic Sans es escoria ! Que lo sepas / Smile)
Cartografía + Tipografía = Paula Scher / Premeiqui
A Madriña Informa:
"El año que viene la "Helvética" cumple 65 años pero no se jubila !"
"Oh Yeah" TS dixit !!! "Helvética" by Gary Hustwit / So, Let´s go !
By the way...
Parece ser que finalmente "hace" Jueves Milagro Helvético. A la espera de definir la hora por el Reloj de cuco y localizar el Emental las navajas y el chocolate, tu ya sabes... mientras esperas, pues eso, tres besos.
A Madriña Bless You All (Hoxe en modo "H" / Gran año el 1957 !)
La fruta está madura / El Trigo está al punto
(Que linda en la rama la fruta se ve / Si lanzo una piedra tendrá que caer)
A Madriña lembra 1ª Parte / Reflexión u Ocurrencia ?
(No es mío este huerto no es mío lo sé / Mas yo de esa fruta quisiera comer)
BSO. "El Jardin Prohibido" Sandro Giacobbe / Smile & premeiqui
Nota. La "instalación" (sin título) podrá visitarse en "La Sede" de A Madriña (los dias pares en tiempo y forma y los días impares con cita previa en horario 24 horas non Stop)
A Madriña bless You All (Hoxe specially a "Blonde Claudel" por las "ocurrencias"/ smile)
Reservas en: amadrinha.asociados@gmail.com
Addenda: Siempre podría ser peor, podrías ser una naranja tocapelotas (que las hay/Smile)
"A Mazá unida xamáis será vencida" Someone dixit
Se dice, se comenta se especula que ... Las Famiglias y La Sede han sobrevido a estos "Hard times". That´s why, es tiempo de celebrar, con mesura, pero celebrar. La cosa (the thing) aun no ha terminado pero esto empieza a tomar forma y las acciones en La Sede de A Madriña vuelven a reactivarse. Modos nuevos para tiempos salvajes. Escalas diferentes pero no distintas. Y en eso estamos ... tratando de "surfear" sobre este vieja ola de vulgaridad donde casi todo se banaliza y cada día es más difícil encontranos entre afines. Damos fe , "Hay Malestar en la Cultura" pero nosotros a lo nuestro.
Anyway, anyhow ...
Boas novas ! Las Famiglias y satélites vuelven a programar. A su ritmo sin prisa pero sin pausa. "Ideas e Alboroque", nuestro leitmoviv desde 1995 sigue funcionado como un reloj muy cuco.
A la espera de nuevas propuestas, en la grelha de salida ya calientan motores ..."DG is a´comin´", "Estas no son horas", "Rompiendo limones", "God Spells", "Vigo_1957+2", "Cartelotes", "23_D/ Gente Joven part II", "Free your Levy", "RM 20 th Aniversario",... y hasta aquí podemos hablar.
By the way...
Si hay convocatoria milagreira, acuda y no de la callada por respuesta. Es ahí donde de informa, se aclaran dudas, se generan acciones, ... en resumidas cuentas donde se monta el lío. Insistimos, "Ideas e Alboroque". Y volvemos al principio...
A Madriña Bless You All
(Hoxe specially ás de Setembro: "Nenu" & "Blonde Claudel" / Happy birthday)
2-S Daniel Gil is a´comin / Estas no son horas en impresión. Stop
2-S Sito is still there / Koljos del Rin y del Ran nunca defrauda. Stop
Anyway, anyhow...
2-S She´s not here / "You know she´s the only one..." Non Stop
A Madriña Bless You All / We Miss "Yu"
El "modo duna" de este verano 2021 ha sido muy productivo y tambien un tanto "weird" para A Madriña Asociados. Se comenta que el sexteto Triunvirato plus Junta Directiva están ya "al punto" y para muestra la imagen adjunta.
Ya sea por "la calor" (Martín) o por otras oscuras razones el infierno personal de estos 6 sujetos se ha elevado ya definitivamente a categoría de purgatorio colectivo casi infinito. De las razones, Ni idea. Seguramente tan oscuras como desconocidas y estarán ahí para quien quiera buscarlas. Créetelo.
Anyway, anyhow ... El caso es A Madriña is here again con nuevas energías -más renovables que renovadas- y con nuevos ánimos y ánimas crepitantes entre la helvética y el rojo EMAO. Sin prsa pero sin pausa no le quepa a Vd. duda de que La Sede dará cuenta de ello... (o no).
By the way ... Jueves Milagro "El regreso" / 2 setiembre ? Qui lo sa. Pronúnciense Vds...
A Madriña Bless You All (Hoxe en modo "on" y "om" / Ante todo mucha calma)
Addenda. Por si fuera de su interés, A Madriña informa que ha abandonado las redes Facebook y twitter, seica temporalmente o por siempre amén-Jesus; a saber. A partir de ahora urge concretar en el planeta tierra amigos/as !!! Estamos en la prórroga no esperemos al tiempo de descuento.
1 de Agosto, A Madriña entra en "Modo dunar". Corrubedo, ahora más que nunca, sigue siendo siendo nuestro "sweet lar" al que urge volver siempre que es posible. Sí, ese "lugar" que hasta en sus peores momentos reconforta y nunca decepciona. Ya sea invierno o verano, primavera u otoño, Corrubedo siempre te espera. Créetelo.
Anyway, anyhow ...
A Corrubedo hay que ir con la lección estudiada. No esperes respuestas si no llevas las preguntas adecuadas. No encontrarás nada especial si no eres quien de leer bajo la duna. Enjoy yourself y no copies, no arreglas nada... o casi nada. Believe it or not.
By the way... 3 pasos previos recomendados:
1. "Suna No Onna". Teshigahara (1962) Si, otra vez. Esta vez con lendas en portugués.
2. Video Essay by James Quant con fantástica transcripción de María Ojea © 2013. Obrigado.
Video premeiqui / Transcripción by M.O. premeacá. (expira en 1 week/ Si llegas tarde, solicítalo)
3. Vestimenta ligera, calzado adecuado, capaceto XXL, a nadar y a caminar en "Modo dunar"...
A Madriña Bless You All (See you later... ou non)
Addenda .
Acto de despedida dunar. Domingo 1 Agosto 22:00.
ACV de Bouzas presenta: "María Solinha" by Vilar (Non é nunha duna pero pouco lle falta)
Lugar. Atrio da Iglesia de Bouzas. Cadeiras. Acceso limitado según chegada do persoal (Absténgase abstemios/as e non vacunados/as).
Anyway, anyhow...
o próximo 25-A terémolo presente nos nosos desafinados corazóns
A Madriña o teña no seu rejaso
Nota de prensa. "Otelo Saraiva de Carvalho morreu este domingo, aos 84 anos, no Hospital Militar de Lisboa, onde estava internado, confirmou ao JN Vasco Lourenço, seu camarada no Conselho da Revolução e presidente da Associação 25 de Abril."
+ info Premeiqui
A Madriña Bless Otelo Saraiva de Carvalho
Hoxe é día de festa por aquí no corner superior-esquerdo da península ibérica. Aínda así a prensa matutina non da moitos motivos de bailongo ...
A ofrenda ao apóstolo do "Pre-parado", a parada militar e os "posibles" voos dos cazas da "Patrulla Águila" voltan a sobrar noutro 25 de xullo máis. Algúns seguemos a pensar que este país debería ser de verdade un país laico e que os militares deberían quedar mellor nos seus cuarteis. Que o aire que respiramos debemos coidalo e xa algo obvio (digo eu) e xa xomos moitos/as os que pensamos que non está o forno para tontunas ruidosas e tanto pouco vistosas como sostibles. Nunca entenderei a paixón da cidadanía a este tipo de acrobacias volátiles tan fósiles como os seus combustibles.
No mesmo orden de cousas -ou non- parece ser que "A no mucho tardar" Oriol "J" ve a Ana "P" como presidenta dunha república galega. Pois que queres que che diga, xa me quedo máis tranquilo. Smile. Xa era hora de que viñeran os irmáns maiores a decirnos o que facer. A verdade non sei ben que pensar caro Oriol, pero presinto que eres de boa mesa, non si ? Aproveita pois dos productos do país, eres benvido e hoxe invitamos nós, pero mellor volta pa´ casa a barrer na túa que olimos o xofre meu.
En fin, que seguen á mexar por nós e hai que decir que chove.
Recomendación: "Reboiras. Acción e Corazón". Premeiqui
A Madriña Bless "MR" e "Luis" Nacidas
Fai xa algúns anos que A Madriña "camuflou" en Teis, PT algúns dos seus máis preciados axentes. Uns foron quen de "adaptarse" á fauna e flora do lugar e de modo continuo e permanente viven e atan pernoctan no barrio. Outros pasan alí algunhas horas do día e deseguido teñen que cruzala ría para voltar á realidade.
Teis, PT ven sendo xa fai anos un sitio distinto. Créetelo. A relación de Teis, PT coa Madriña e a música ven dende tempos inmemoriables. Desde os míticos "Estudios Musicales" onde RemolcaMadriña destrozaba a discografía completa da memoria común e xeracional ata a Riouxa sempre coñecida polas súas máxicas festas e surrealistas palcos de música ou seica platillos voadores de vimbios. A saber...
Non hai dúbida. A música en Vigo, PO ten feito moito dano nas mentes de xeracións completas. Desde os bailes das "Cabañas", ata o "Kremlin" pasando pola "Riouxa" (Si !) e ata mil un sitios máis. A Madriña bless this fucking crazy music world !
Anyway, anyhow...
"Os Vacalouras" from Teis, PT son un claro exemplo de todo o dito. Un cocktail sociolóxico perfecto que algún día será estudiado nos libros de texto. Créetelo. Revisitando o espírito do STotal máis anarko e co seu punto Teis barriada e o orgullo de ser como son atacan a súa vida sen prexuizos pero con gran cantidade de "xuizos previos". Así e como quen no quere a cousa, desde a irreverencia e a ironía de seu veñen de tramar unha inxente laboura creativa na percura de vei ti a saber que !!! Smile. O caso é que o están a conseguir !! Coma os grandes !
Ao gran... Teis, PT informa: Samil xa non é Ourense, Samil é PT
"Os Vacalouras" featuring Quim Barreiros !!!
No comments. Amazing people !
A Madriña Bless "Os Vacalouras" & Quim Barreiros too !!!
Addenda para as súas familias.
Nais (e pais) non sabemos ben o que pensaredes de todo isto, pero por si alguen ten dúbidas recomendación... Bobby xa o dixo:
"Come mothers and fathers /Throughout the land
And don't criticize / What you can't understand
Your sons and your daughters /Are beyond your command ..."
Someone dixit "Con xente coma os Vacalouras este país aínda ten un esperanza ...ou non"
Smile. Count to ten & Then Smile Again.
Someone dixit ¿Cuantas canciones habrá que empiecen con `I woke up this morning´..." Así, como quien no quiere la cosa y enlatados en el cabriolet de Doc "A" nació la idea y se construyó la leyenda. Parece que fue ayer y 17 años que han volado... Mi-Má !
Anyway, anyhow...
O´Dogherty nos ha recordado que aquel gran trip (en todos los sentidos) dió mucho de sí y no sólo el gran (y minusvalorado) EP "Good by E.M." sino muchas cosas más... Créetelo.
Afirma O´Dogherty : "Lion´s Trip"
"Hace ya 17 años que fuimos a León a ver a Dylan, un 15 de julio de 2004. Y por esas cosas que pasan, el otro día me encontré con mi hija de 17 años por casa llevando puesta (Ella) la camiseta (“unoficcial”) de aquel concierto que entonces compramos en los aledaños de la plaza de toros. No, no es que la chavala la vistiera orgullosamente (aún desconoce la existencia de la corona del rey Costello), pero la coincidencia me hizo pensar en todo lo que nos ha pasado desde nuestro “Lion,s trip”.
Y es que en estos años hemos tenido, creo yo, por un lado, el espectáculo de la historia oficial (lo que antes conocíamos como “información”), global y obsceno de los sucesivos desastres, conflictos y penurias de todo tipo que arrasan el planeta y que perpetúan e incrementan (todavía más) un estado de las cosas y orden mundial injustos, cuyo implacable avance no parece tener límite. Y claro, tuvimos también, paralelamente, nuestra intrahistoria (sí, hasta Unamuno tuvo su momento), y en este apartado mi consideración es otra, pues considerando estos 17 años como otra rodaja de la lata de mi vida (lata donde ya va quedando sólo jugo, ojo, que a mí es lo que más me gusta) el balance de este periodo de tiempo resulta positivo. Básicamente, porque, aunque habitualmente las prisas diarias me impidan valorarlos en su justa medida, han sido éstos unos años de formidables cambios. No de esos cambios obvios por naturales, sino de esos cambios fundamentales que de vez en cuando (tanto en el decurso de la historia oficial como en el de nuestra intrahistoria, que a fin de cuentas es lo mismo) sirven de punto de inflexión o bisagra hacia algo, digamos, “nuevo”. Por eso, siendo yo tan inmovilista, tengo la sensación de tener la suerte (así lo percibo y de ahí el optimismo) de vivir unos tiempos transcendentales para todos. No es poco. Así que seamos conscientes de ello, y como los peregrinos de la canción de P.H., afrontémoslo y aprovechemos la oportunidad.17 años del círculo cromático, 17 años del “motorcycleboy”, 17 años de la comida en “El Ermitaño” de Benavente, 17 años del ininteligible croar de un futuro premio nobel ….. 17 años de mi hija, de Ella y de todos nosotros en aquella camiseta de Dylan".
Fdo. O´Dogherty
Este fantástico y emotivo texto que O´Dogherty nos ha traído a nuestros ojos y mentes deterioradas ha reavivado nuestros más íntimos recuerdos y hemos caído en la cuenta que a la sombra de "Handiwork Shelving" y "Lizard Girl" (2 temazos !!) quedaron eclipsados "Lion´s Trip" y "Teethbracket blues" (2 rompepistas!!!) que no habían visto la luz en la red !! Amazing.
By the way ...
A Madriña info y 17 años después presenta le deuxieme single de "Good Bye E.M." !!!
"Lion´s Trip" vs "Teethbracket blues" by RemolcaMadriña ©2004-5
Y asi como quien no quiere la cosa en Vigo, PO se nos ha echado encima "la calor" y parece que el verano ya está aquí. Alegría generalizada en "las famiglias" por el avance de la vakunación KOVID ya sea con la rusa, la cubana, la americana o la Jenka. Nos valen todas, el caso es bailar. Dos pasos hacia adelante y un paso hacia atrás pero avanzando que es gerundio. All we need is #Simon
La Sede está calentando motores con 3 magníficas intervenciones para la vuelta a la realidad. Y hasta aquí podemos hablar. Mientras seguiremos con nuestros particulares "Canoli Teixugueiras", "Gamboas cuaternarias", "Bousas carpinteiras" & so on...
By the way, Hoxe na de sempre e a hora de sempre ( Máis datos contacta co/a teu/túa dealer Madriñento/a). As usual everybody is welcome ...
Anyway, anyhow...
Absténgase abstemios/as y ... "negacionistas vakunarios" / Non graciñas.
"Vacúnate ti que a min pódeme sentar mal " Someone dixit / Hay que joderse...
A Madriña would Vaccinate You All (ou non...)
"Tout au long de la journée
Je suis à moi, je suis à moi, je suis à moi
Durant toute la nuit
Je suis à moi, je suis à moi, je suis à moi ..."
George Dixit
Hoxe 27-X e no 2021 / 20 Aniversario do "CD" ninguén dubida que aquela decisión foi sabia, certera e correcta. Desde entón o rapaz voou como paxaro libre e aniñou en terras santas na procura dunha vida fóra das reixas da oliveira mentres a súa azarosa vida era narrada nos tabloides de medio mundo.
"Nembargantes os vellos mariñeiros ..." o que aínda é motivo de inquietude no país de Breogán, o que quita o sono á masa accionarial da Madriña en Vigo, PO son as preguntas sen resolver máis de 20 anos despois... "Mentía O´Facas" ? Iba de romano e o outro de flor ? ... Estivo alí ?
By the way... A Madriña Informa, Listen ! (One more time)
Anyway, Anyhow...
Xa xabes "The answer my friend, is blowing in the wind" Bobby Dixit
A Madriña Bless You All (Hoxe specially ao noso fillo pródigo)
20 junio. Info Pomeroi. Osti tu ! Uno más y uno menos (Adepende). Pois si, se acerca meu, se acerca Dear Yisus... Créetelo & Smile.
Anyway, anyhow...
Siempre es bueno celebrar, so. Imos aló...
PD. Recordando, recordando ... no hay ni una sola imagen del 20 J-2017 en El Contrabajo? Sólo a nosotros se nos ocurre. Subir todos al escenario y dejar al Susojicho de mirandas durante 9 largos temas !!! Con amigos como estos quien necesita enemigos. Smile.
Io mi ricordo... http://thestateofsc.blogspot.com/
A Madriña Bless You All (Hoxe specially our dear Yisus)
El 17 de Abril del 2010 fue una vez más una noche "HH" de A Madriña Asociados. Si, por aquel entonces, un "HH" era una noche "Homérica y Handiworkshelving". That means, fiestón, amigas/os, música alive y presentación de alguna "manualidad" de los/as Asociados/as (a ser posible envitrinada). En resumidas cuentas, la idea primigenia de A Madriña desde Vademecwm 1995, party e contexto. El caso es que aquella noche Re-presentamos "Peaxes" el libro de Santi Lopo en La Pecera en Vigo, PO. Y sí, de aquella noche se habló mucho, antes, durante y después. Créetelo.
Anyway, Anyhow...
En el tintero nos había quedado atrás una prometida transcripción de la histórica (otra H) "re-presentación" de nuestro maestro de ceremonias por excelencia, Antonio Ojea.
Para los/as no iniciados/as y para contextualizar, Antonio Ojea presenta un evento de A Madriña por decenio (aprox). En 1996 en "Incendios Provocados ..." en el Malasaña, Vigo PO se puede decir que se autodesvirgó en el Mundo Madriña. Tuvimos que esperar hasta el 2010, para que una vez recuperado del shock, volviera otra vez al ruedo Madriñento. La pandemia y el confinamiento nos ha descolocado el calendario, pero Diciembre 2021 está ahí y con él llega el 20th Aniversario del primer (y único gracias a Dios) disco de RemolcaMadriña. Ahí lo dejamos y que hable el que sabe hablar.
Con Vds. lo prometido, la transcripción más o menos literal de la re-presentación de Don Antonio Ojea el dia D-Peaxes en La Pecera, Vigo PO...
"La primera cosa, estoy muy agradecido A Madriña porque me han dado trabajo y es uno de los mejores trabajos que he pillado en mi vida. Llevo 14 años en él y solo he tenido que ir al chollo dos veces y ésta es la segunda.Me dijeron que si me daba igual que no pasaran los 14 años hasta la siguiente (gesto de incredulidad) No nos vamos a hacer el estrecho con una cosa así. Y la segunda cosa que os quiero decir es que habéis sido engañados, yo pago.
Veníais a la presentación de un libro, bien. Presentar un libro es muy fácil, aquí unos amigos, aquí el libro y presentado, pero la verdad es que no hemos venido aquí a la presentación de un libro. Estos son los de A Madriña ¿no ? Entonces, se dijeron ellos ¿Que podíamos hacer? Y alguien dijo, un bautizo. Y efectivamente hace un año que vió la luz este libro de un tal Santiago Lopez (Risas) … un momentito que es muy valiente.
Es como cuando representan "Robinson Crusoe" y dice Robison Crusoe cuando encuentra a Viernes "Que día es hoy ?" y siempre hay un simpático que dice, miércoles. (Alguien dice algo) Bueno, ya me jorobaron el invento. Bueno, era Santiago Lopo. Desde luego, cuando uno se mete en un tinglado de estos tiene que improvisar a la velocidad de la puñeta y yo soy patético.
Lo que os quería decir es que hace un año nació este libro, pasó ese año y como todo ser vivo: crece (Risas). Y ahora ya lo tenemos en condiciones de recibir el bautizo porque (…) Es más, es más…No solo ha crecido en tamaño sino también en capacidad. Entonces, por ejemplo, si hace un año hubieras abierto este libro dirías, BUUAuaaa !! Pero, pasa un año, ahora abres el libro y quitando algunas páginas de fácil lectura (Abre el libro y muestra página en blanco. Risas) Lo demás realmente es muy fiel al original. Ha ido tomando cuerpo y se ha convertido es uno de esos casos... y se ha convertido en todo un señor libro de Peaxes !
Y ahora hablando del bautizado. Líquido sintético para bautizarse ! Parece ser que lo conveniente es que el médico rural…Yo vine aquí a hablar de mi libro, no hablo del mío porque no es mío. Estas cosas quiero decirlas también. Aquí vienes y te dicen, presentas este libro y tu dices, preséntalo tú que eres más… que eres mejor. No, pues me tocó a mi.
Bien. Del libro este quiero decir una cosa -esta es la parte menos técnica del discurso-. El libro está bien (Risas y aplausos). De verdad (más risas).
O sea, yo llevo dicho una serie de chorradas hasta ahora y a todos os parecieron bien y digo una cosa que es cierta y todo el mundo se escoña. Pues es verdad está bien, es un libro muy fácil, diré un voyeur. Yo, como le digo a la peña, me he fijado en esto y esto otro. ¿Quién se inventó la historia de subirse a un… ? No sé, bueno.
- Si ?... tengo que pegarme más ? (Dice señalando el micro) Esto de estos micros de "Rock" son como los helados de cucurucho tienes que meterle la lengua. Bueno, la proximidad de esto me pone muy… (Risas). Luego os lo paso (Risas) veo envidias.
Quería decir que es muy entretenido el libro. Tiene dos cualidades principales. Uno. No es largo. Y otro: parece corto (Risas). Bueno, esas cosas pasan. Y yo la verdad digo una cosa. Alguien me preguntó cuando venia para aquí ¿Tienes el libro ? ¿No lo habrás leído ? ¿Te dijeron algo de él ? Lo leí. Lo Leí. Lo leí ! Es verdad. Sé que la gente dice que no, pero yo si. Y he leído algún otro. (Risas)
Éste era por obligación y porque no sabía muy bien de su existencia porque yo hace un año no sé donde estaba. Pero ahora con el bautizo, pues ya me tuve que enterar y lo leí por obligación. He leído algunos otros sin que lo exigiera nadie, de una forma así, que tu te das cuenta que estas sobrado. Te dices éste me lo leo yo. Otros los he dejado por la mitad pero éste confieso que no le he encontrado la mitad para dejarlo. (Risas) Y oye, tampoco me apetecía porque no, vamos a decirlo, muy bien.
Este… Santiago... LOOOPO !!! …eh... pues como decía es un voyeur que decidió esto de emplearse en Audasa en la cabina de la AP9. Se puso muy pronto porque ahora la van a ampliar con otro carril más y entonces ademas de la golfiña, del Matis, del narco hammer este ?... Es que lo leí hace tiempo y que conste una cosa, vamos a ver. Debo decir que esta parte es la única que en actos como éste, recomiendo muy sinceramente la lectura de esto. No os va a llevar demasiado tiempo. No esperéis a que salga en estas pantalletas en ipad, ipod, pero con "i", porque igual no sale y perdéis la oportunidad maravillosa de pasaros un rato entretenido.
¿Que queréis pasar dos ratos entretenidos ? Que es una cosa que se lleva mucho, CREO. Que paséis otro rato entretenido y en cualquier caso, me da la impresión a mi, de que… Se que vuestro tiempo es muy valioso, andamos con muchas prisas, hay que ir que ir al chollo o a la cola del iNEM. ¿Ves? En la cola del INEM por ejemplo, con una sola sesión lo lees (Risas) Y si llevas algún otro pues puedes completar el tiempo...(Risas)
En pocas palabras y siendo muy sincero, sé que no me vais a creer nada pero es igual. Es verdad que es fácil, también es entretenido y sobretodo, uno descubre a través de este libro, más que a lo personajes a los que describe, al descriptor de los personajes. Menudo elemento !!! Todo el día fijándose ( Risas)
Ahora cuando vais por la autopista, en el peaje cuando no hay nada que hacer, si paras cuidado con el dedito que se te va a la nariz siempre. Y luego lo que es peor que éste va tomando nota lo escribe y acabas saliendo en una cosa de estas y no con la mejor cara.
Bien, creo que he cubierto para satisfacción mía por lo menos (Carcajadas y Aplausos)
Y una vez que he cubierto el expediente grato para mí también, espero que para alguien de por ahí también igual le haya resultado grato. Y nada más.
Tengo una dificultad enorme, que yo se cuando se empieza, porque te das cuenta. Antes no, ahora si y luego has empezado pero lo de terminar se me pone duro. No duro de terminar y te van dando toques (aplausos) Si, ... para dar entrada a estos chicos que van a segunda hora que me dijeron ..."
Suena música gregoriana (o similar) y fundido en aplausos. Don Antonio baja del escenario mientras sube Facas y ahi lo dejamos. Smile.
By the way...
Objetivo y promesa cumplida Sr. Antonio. Que A Madriña lo guarde a Vd. muchos años y no se separe del móvil por si recibe convocatoria. Estamos en fecha. Créetelo.
A Madriña Bless You All (Hoxe specially a Antonio Ojea y al notario)
Ayer Cambados era un mar en si mismo. En medio de la galerna amarramos la embarcación como pudimos y nadamos rumbo al pazo. Al entrar en la sala, "Armagh" y "JV" daban los últimos retoques al montaje. Pantoque via 4, "Pequeño que denso" (Três Trigo). Con una simple mirada constatamos 2 cosas: a) El staff de montaje, entre mareos y "experiencias místicas" varias, había decidido justificar su ausencia y b) el Mono Rojo brillaba por su ausencia. Eso es vista !
Anyway, anyhow...
En cuestión de minutos y "entre aguas" hizo su aparición un "sereno" y empapado Trigo que se traía todo el "Mar de Cambados" entre pecho y espalda. De negro riguroso y con unas extrañas piezas de madera (negras) bajo sus brazos, hizo su teatral personificación (Três Trigo too). Eso si, una vez terminado el "microhappennig" se puso manos a la obra. Entre los presentes, "Javier" (Epicúreo por poderes), Willy + 1 (Genial ! No fallan nunca) y a falta de JB para entrar en calor, un nuevo fichaje (esperemos), "JV". Desde la planta de arriba, un bronceado Leiro presente/ausente y en modo "sireno" daba su visto bueno a todo el lío. Poca broma.
El resto un poco lo de siempre. Los discursos institucionales pertinentes, las fotos y grabaciones de rigor, los artistas que explican Pantoque y El Mono Rojo que hace aparición para su acción estelar en directo. Amazing !! (Três Trigo tamén). Si alguna vez Trigo dudó ante un lienzo/panel/papel en blanco debió ser en otra vida. Con el carboncillo en mano y ante el panel se le ve como pez en el mar. Créetelo.
Narración secuencial de los hechos by "TH (Les E)" © 2021
Algo se mueve en Cambados en el Pazo de Torrado. Imprescindible la visita a expo, salas A y B plus Jardín. Recomendable en dia seco. No hay duda, el lugar perfecto para una Acción Madriña revisited ! Créetelo.
A Madriña Bless You All
(Hoxe specially a Pantoque via 4 / Cambados conection)
By the way... Aunque el jardín/patio del pazo no tiene limonero es un sitio perfecto para una presentación del Rompente Rumoroso. Créetelo. Ah! ¿Que no hay tren de Vilagarcía a Cambados ? Malo será que no haya un Seat Toledo que haga el transporking. Smile.
Recuerdo, no sin cierta nostalgia, una visita guiada a una exposición sobre Cubismo en la "Subterránea Homesick room" del CCGB en la c/ Reconquista en Vigo, PO. Allí, creo recordar, sólo había obra "menor" pero en cualquier caso original y de la trilogía, ya sabes, Paul, George y John (No Ringo). Otros tiempos, si.
Inciso desencriptador. Pablo Picasso, George Braque y Juan Gris / CCGB. Centro Cultural García Barbón.
Anyway Anyhow...
El caso es que el guía era "The Pablos" (SI y sic). El hombre se tiró de la moto de lo lindo pero la verdad, comunicador y hasta simpático. Al final de la visita un chaval (no el más espabilado del grupo pero si el más observador) le preguntó porqué había tantas guitarras y botellas en los cuadros de los cubistas. La pregunta parecía banal pero la verdad es que tenía su enjundia. La respuesta fue lo mejor de la expo. "Bueno, en los estudios de los pintores siempre suele haber una guitarra y una botella de vino para compartir canciones y unos vasos que alegran la vida bohemia". SIC. Smile y mejora la anécdota si puedes.
Y ahora lo bueno, la primera vez que fui al estudio de Ramón Trigo en Cruz Verde en Vigo PO, circa 1995 tenía de todo !!! Que crees que vi ? Un Vaso de vino, guitarra, canción y hasta el disco de Henry Stephen !!! Al momento me dije, hostias en plural !!! He aquí un artista !!! Vida bohemia a raudales !!! Smile, Créetelo y antes de que se me vaya el santo al cielo...A Madriña Informa:
"Pantoque via 4/ Mar de Miñancos" .
Pazo do Torrado. Cambados. Sala B
Inauguración Xoves 17 Xuño / 12 Horas !
Trigo e Armada alí estarán cunha cunca, guitarra e canción!
Expo hasta el ocho del ocho ! No se lo pierdan vds.As cousas pintan ben na sede d´A Madriña. As "Famiglias" e "satélites libres" volven a coller ritmo mentres a vacunación avanza no desexable "non stop".
Mentres o Vigo, PO "institucional" segue a comprar boletos para levar o premio "Cidade Alzheimer do SXXI", a outra cidade, a paralela, retoma o pulso nunha loita sen cuartel. Non nos debe extrañar pois Vigo, PO sempre foi así e forma parte do noso ADN de cidade obreira e inxurxente na loita continua. "Créetelo" e senón le a hemeroteca. Sabes ler? Senón silba.
Onte as 20:00, os Rompente plus 3 presentaban "Que Hostia din os rumorosos ?" no Tamberlick en Vigo, PO. A acción foi toda unha metáfora en si mesma. Os rumorosos falaron e ben alto descolocando os papeis e movendo as canas ao vento mentras voltaba o espíritu circense da cidade da man do seu combo poético por excelencia. E decimos "excelencia" no seu sentido bíblico e non metafórico. Excelencia foi o vivido onte no circo grego feito coas cinzas do Tamberlick. Non diu res.
A instantánea -metáfora en si mesma tamén- fala por si soa. De esquerda a dereita "Elviro" feliz. Normal; non é para menos. Romón, brazos en xerra, conxuntado e desconxuntado ao mesmo tempo, medita sorrindo a punto de entrar no dancing. Reixa estirando, atento e orgulloso observa ao seu pupilo máis avantaxado. Hernández lendo o TFG -ou similar- un tanto nervioso diante do coro dos tribunais. Non é para menos. Avendaño (o outro) como bo galego retornado da diáspora, non sabemos nunca se entra ou se sale. Let´s "Shave the Sailor" ! Fóra da foto os Patiños pechando o clan dos "rumorosos". E a todo isto, o mellor aínda non empezara. Non digas que non, a foto ten tela. Smile.
Tela ou non, que teñen os Rompente que despois de máis de 35 anos fora da escena olívica atraen multitudes? Si, multitudes minoritarias, pero multitudes. Believe it or not. Pois o que teñen saberano eles, ou non, pero o que conseguen sabémolo todos nós. Entre outras, recordar que esta cidade aínda ten solución. Que os tempos escuros pasarán ou non, pero alguén ten que recordar que Vigo, PO foi, é e será sempre o motor da vangarda no noso "petit" país de Breogán. Nestes tempos, Rompente voltan a ser non só necesarios e útiles senón imprescindibles.
Anyway, anyhow ...
Fóra do cadro, a acción empezou con "Frutas Nieves" a primeira hora da mañán. Unha "instalación" daba a benvida ao combo Rompente plus "Jotajota" na súa microestadía temporal na Sede d´A Madriña. A visita de traballo quedaba no eido particular do trío sen trasladarse nin ás "Famiglias" encadrándose no programa Madriñento definido no punto 3 epígrafe 2 do "Manual de Urxencia Dunar" da nosa signora. En resumidas contas a acción foi todo un éxito, ou case. Os limóns -e a caixa- quedaron na Sede e no libro de visitas asinaron 2 de 3. "Jotajota" moi discreto din que dixo "eu son o que son o do son" (Ay que carallo !) E o terceiro en discordia seica malinterpretou a "Instalación" ou vei ti a saber que. O título daba pistas pero non eran as correctas? Isto do arte conceptual e o dos títulos igual non é o noso. O caso é que "Fóra as túas sucias mans de Don Antonio ... Manolo!" acción efímera -entendida ou non- igual algún día está no Reina Sofía. Smile, gargalladas sonoras, aplausos, ruido sen identificar e fundido a negro.
A Madriña Bless You All
Grettings from "El huerto claro donde madura el limonero" Don Antonio dixit
Addenda. Á mesma hora e na mesma cidade os SJ despedían o día no solpor. Cousas grandes da cidade do olivo, ou todo ou nada ! 11-Xuño-21 quedará como o día do overbooking emocional en Vigo, PO. Smile.
Se de verdade queres saber que é o que "din os rumorosos", the answer my friend ten dúas opcións.
1eira Opción / Monodósis.
Deixate "caer" (É un un falar Eugene)... decía, Deixate caer pola de Durruti e a Nenu en A Guarda. Alí sopla que nin Dios e os efectos xa se poden ver na curiosa nova celda do pequeno besbello roxo (a.k.a Red Monkey). Nacida das súas propias cinzas, le "petit cabanon" xorde como resposta á preguntita de marras ? Seica, qui lo sa. Achégate a miralo que vale ben a pena. Créetelo.
Nota. Debido ás restriccións da pandemia as únicas 50 invitacións esgotáronse nun abrir e pechar de ollos de Viruca but...
Anyway, anyhow...
Se sabes comportarte, manter a distancia e ser un pouco/a cívico/a podes acudir ao poleiro do anfiteatro for free e coa túa mascarilla que algo escoitarás destes oráculos do olivo e a verdade é que mal non che vai facer. Acto highly recomended para superar a fronteira da estupidez na que vive Vigo, PO. Believe it or not mentras esperamos a confirmación da posible xira de Angrois a Sarria!
Addenda. Din os rumorosos que os Rompente plus Jota Jota se deixarán caer (Eugene nooo !!!) pola Sede de A Madriña coa aviesa intención de vaciar o moble bar ("Performance" chámanlle... o carallo29!) Smile e dubida (ou non).
A Madriña Bless You All (Hoxe specially aos Trigo´s ventosos, aos Rompentes rumororos e aos nosos amigos rockosos AC, OA y RS xa vakunados !!! Isto arranca Familias !!!