Alá non é como acá

Lo del 27_D de "Casablanca, Le Cahier Marocain" en Sede Madriña se coció a fuego lento y desde una habitación con vistas en Jean Jaures, Casablanca. Una semana de Febrero fue suficiente para generar en Ramón Trigo tal cantidad de imágenes que sólo una parte pudo ser asimilada in situ. El resto fue fruto del reposo de los 7 intensos días y de eso va la expo de Trigo en La Sede de A Madriña. Sabores, olores, contrastes, luces y sombras de una ciudad inabarcable y tan intensa como enigmática desde su pasado a su presente y futuro. "Colonial vs Arab", no hay duda. Más allá de la imagen imaginada y construída sobre un ficción cinematográfica, hay un lugar que nos ha abierto sus entrañas y empezamos a descifrar. Un lugar que nos ha transformado a todos/as. Por todo ello, gracias Casablanca, gracias Sr. Trigo por ser vos quien sois bondad infinita. Continuará, créetelo...

"Casablanca, Le Cahier Marocain" by Ramón Trigo

Sede de A Madriña. r/ Churruca nº 12, ent. Vigo, PO

Del 27 de Diciembre al 20 de Xaneiro 2024 / Jueves y Viernes. 19:00 a 21:00 horas

Fuera de horario y días, bajo cita contactar. trigofillia@gmail.com / 639.07.99.37 

Resumen. Inauguracion 10/10. Expo Superlativa. No sus la perdais. Adjuntamos texto de sala.

"Colonial vs Arab" by EB+

O 29 de agosto 2022 A Madriña aterra en Casablanca, a outra. Os nosos axentes xa están alí hai tempo pero aínda que o presentiamos ninguén o sabía. Do Paul a Hay Hassani e da Medina ao Hyatt, a cidade espera a chegada do axente special. Do Marché Central ao Derb Galleb reina a inquedanza. Desde o Stad Mohamed V ao centro neurálxico en Gauthier percíbese una calma tensa mentres as ordes esperan nun sobre lacrado na terraza do Café Sardegna. O obxectivo é incerto pero as instrucións son claras e precisas. Un intenso cheiro a garrapiñadas asolaga a esquina; a terra treme.

Do mundo colonial ao mundo árabe. Da chilaba ao traxe de liño. Humidade relativa e da outra. Do Hipódromo á casa do outeiro un vago rumor das ondas imposibles observa o solpor. Cegado polo murmurio da luz, nalgures escóitase como a brisa asolaga a beirarúa co seu arrecendo de buganville. Xunta unha casa abandoada, un neno descalzo chama e unha muller no chan estende a súa mán con mirada lonxana. A rapaza no seu colo non se move; ninguén para, ninguén mira. A porta está pechada e o ferruxe impide abrila. Entornando os ollos aínda podes escoitar a Edith Piaff no gramófono mentras o almuecín chama á oración. Alguén estende a súa alfombra fronte ao Starbucks. Queima o sol, o aire abrasa. Si, un poema.

Á noitiña e baixo un chapeu negro de á ancha un home percura sinais entre os restos da cidade que foi. A cidade inabarcable, a cidade que transita, a cidade que te transforma. Casablanca, a outra.

EB+ 

“Alá é grande, pero alá non é como acá” Nenu dixit

A Madriña Bless You All ( Hoxe specially a Ramón Trigo, our dear painter)

Fuente triología. Instagram. ramontrigo.art

Addenda. Obrigado a todos/as los asistentes y ausentes-presentes que nos arroparon con su calidez habitual el día de autos. Merçi a tutti/e.